شما به عنوان معامله گر باید تعیین کنید که روی هر معامله چند درصد از سرمایه ی خود را ریسک خواهید کرد و حد ضررتان چه قدر خواهد بود . این حد ریسک در بین معامله گران مختلف متفاوت بوده و از ۱ الی ۳ درصد روزانه متغیر است . به این معنی که معامله گر در طول یک روز اگر بیش از ۵ درصد سرمایه ی خود را از دست داد دست از معامله می کشد و به بررسی اشتباهات خود می پردازد .

شما باید سود منطقی مورد انتظار خود را قبل از طراحی استراتژی مشخص کنید . این انتظارات در ابعاد هفتگی، ماهانه و سالانه تعیین می شوند . این کار باعث می شود شما انتظارات معقولی از بازار داشته باشید و از عملکرد خود احساس رضایت کنید.

برخی افراد دارای شخصیت عجولی هستند و برخی افراد توانایی صبر در روی معامله ی خود را دارند . افراد صبور باید استراتژی های خود را در تایم فریم های بلند مدتی تر طراحی و اجرا کنند. و افراد عجول بهتر است از دی تریدینگ یا استراتژی های کوتاه مدتی استفاده کنند . ممکن است یک برنامه ی معاملاتی برای یک شخص سود ده باشد در حالی که برای فرد دیگری مناسب نباشد و این امر اهمیت تفاوت های شخصیتی را در انتخاب برنامه ی معاملاتی یاد آور می شود .

بهینه کردن نقطه ی ورود به معامله باعث خواهد شد ریسک کمتری متوجه حساب معاملاتی شود. به عبارت دیگر در این صورت ریسک به ریوارد معامله بهینه تر خواهد شد . شما به عنوان معامله گر باید نشانه ی مشخصی را به منظور ورود به معامله در نظر بگیرید.بطور مثال یکی از نشانه های ورود در تکنیکال این است که معامله گر با شکست خط روند نزولی در اندیکاتور ار اس ای (RSI) وارد معامله می شود .

بر هیچ کسی پوشیده نیست که معامله بدون داشتن حد ضرر مانند ساختن خانه ای در مسیر سیلاب است . استراتژی مورد نظر باید برای مشخص کردن حد ضرر و حد  سود تعریف کمی مشخصی را ارائه دهد تا از ضرر های بزرگ جلوگیری کند .

بیشتر استراتژی‌های معاملاتی بر اساس تحلیل تکنیکال یا تحلیل بنیادی هستند و از اطلاعات قابل اندازه گیری و کمی بازار استفاده می کنند . استراتژی‌هایی که بر شاخص‌های تکنیکال متکی هستند، تمایل دارند بر واکنش های بازار به سطوح قیمتی و حرکات قیمت تمرکز کنند. به عنوان مثال، شاخصی تکنیکالی مانند میانگین متحرک، می تواند برای طراحی یک استراتژی معاملاتی استفاده شود که طبق آن اگر میانگین متحرک کوتاه مدت در پایین یا بالای میانگین متحرک بلند مدت قرار بگیرد سیگنال های فروش و یا خرید توسط استراتژی صادر می شود.

برخلاف استراتژی های معاملاتی تکنیکالی ، استراتژی های معاملاتی بنیادی بر عوامل بنیادی متکی هستند. به عنوان مثال، یک استراتژی بنیادی ممکن است بر معیارهایی مانند سودآوری و رشد درآمد برای ایجاد یک سری فرصت های معاملاتی تمرکز کند .